สระเสียงสั้น มีอะไรบ้าง ? 21 รูป 32 เสียงสระ ในภาษาไทย

สระในภาษาไทยมีมากมายหลายตัว แต่รู้หรือไม่ว่าการแยกเสียงของสระ แบ่งออกเป็นสระเสียงสั้น และสระเสียงยาว แล้วตัวไหนบ้างที่เป็นสระเสียงสั้น อ่านไปอ่านมาแล้วงงใช่หรือไม่ ? นนี้เราจะมาเรียนรู้ในเรื่องของสระในภาษาไทยกันให้เกิดเข้าใจแจ่มแจ้งในบทความนี้เลย สระ หมายถึง เครื่องหมายใช้แทนเสียงที่เปล่งออกมา ตามหลักภาษา ถือว่าพยัญชนะจำเป็นต้องอาศัยสระจึงจะออกเสียงได้ สระมีกี่รูป มีกี่เสียง ใช้สระอย่างไร? วางสระในตำแหน่งไหน? ไปดูกันเลย

21 รูป 32 เสียงสระ ในภาษาไทย

ตามหลักการใช้สระในภาษาไทย สระ 21 รูปสามารถเข้ามาประกอบกันเป็นเสียงสระได้ 32 เสียง เสียงในภาษา หมายถึง เสียงที่มนุษย์เปลงออกมาเพื่อสื่อความหมายระหว่างกัน ซึ่งการที่เสียงในภาษาจะเกดขึ้นได้นั้น ก็จะตองอาศัยอวัยวะต่าง ๆ ที่ทำใหเกิดเสียง สำหรับอวัยวะที่ทำให้เกิดเสียง ได้แก ริมฝปาก ปุมเหงือก ฟน ลิ้น เพดานปาก ลิ้นไก กลองเสียง หลอดลม และปอดโดยสะกดด้วยรูปสระพื้นฐานหนึ่งตัวหรือหลายตัวร่วมกัน เมื่อเวลาออกเสียงสระ เช่น อะ อา เอะ เอ เอียะ เอีย จะออกเสียงแตกต่างกัน บางตัวออกเสียงสั้น บางตัวออกเสียงยาว จึงแบ่งสระตามอัตราเสียงเป็น 2 จำพวก ได้แก่

• สระเสียงสั้น หรือ รัสสระ ได้แก่ สระที่ออกเสียงสั้น คือ อะ อิ อึ อุ เอะ แอะ โอะ เอาะ เออะ เอียะ เอือะ อัวะ ฤ ฦ อำ ไอ ใอ เอา
• สระเสียงยาว หรือ ทีฆสระ ได้แก่ สระที่ออกเสียงยาว คือ อา อี อื อู เอ แอ โอ ออ เออ เอีย เอือ อัว ฤๅ ฦๅ

เสียงสระในภาษาไทย แบ่งได้ 3 ชนิด ดังต่อไปนี้

1. เสียงสระ หรือเสียงแท้ คือ เสียงที่เปล่งออกมาจากลำคอโดยตรง ไม่ถูกสกัดกั้นด้วยอวัยวะส่วนใดในปาก แล้วเกิดเสียงก้องกังวาน และออกเสียงได้ยาวนาน ซึ่งเสียงสระในภาษาไทยแบ่งออกเป็น 

• สระเดี่ยว มีจำนวน ๑๘ เสียง โดยสระเดี่ยว แบ่งออกเป็น สระเสียงสั้น (รัสสระ) ได้แก่ อะ อิ อึ อุ เอะ แอะ โอะ เอาะ เออะ สระเสียงยาว (ทีฆสระ) ได้แก่ อา อี อื อู เอ แอ โอ ออ เออ – สระ
• ประสม มีจำนวน ๓ เสียง โดยสระประสม แบ่งออกเป็น สระเสียงยาว (ทีฆสระ) ได้แก่ เอีย เกิดจากการประสมของ สระอี + สระอา เอือ เกิดจากการประสมของ สระอื + สระอา อัว เกิดจากการประสมของ สระอู + สระอา

ข้อสังเกต แต่เดิม จะมี สระเสียงสั้น (รัสสระ) ได้แก่ เอียะ เกิดจากการประสมของ สระอิ + สระอะ  เอือะ เกิดจากการประสมของ สระอึ + สระอะ  อัวะ เกิดจากการประสมของ สระอุ + สระอะ นอกจากเสียงสระทั้ง ๒๔ เสียงนี้แล้ว ยังมีรูปสระอีก ๘ รูป ที่ไม่รวมอยู่ในเสียงข้างต้น ซึ่งสาเหตุที่มันไม่ถูกรวมอยู่ด้วยก็เพราะ สระเหล่านี้มีเสียงซ้ำกับเสียงแท้นั่นเอง แถมยังมีเสียงพยัญชนะประสมอยู่ด้วย

• เสียงพยัญชนะ หรือเสียงแปร คือ เสียงที่เปล่งออกมาจากลำคอ แล้วกระทบกับอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งในปาก เช่น คอ ปุ่มเหงือก ฟัน ริมฝีปาก ซึ่งทำให้เกิดเป็นเสียงต่าง ๆ กัน โดยพยัญชนะไทยมี 21 เสียง 44 รูป

• เสียงวรรณยุกต์ หรือเสียงดนตรี ก็คือ เสียงสระ หรือเสียงพยัญชนะ ซึ่งเวลาเปล่งเสียงแล้วเสียงจะมีระดับสูง ต่ำ เหมือนกับเสียงดนตรี สำหรับเสียงวรรณยุกต์ที่ใช้ในภาษาไทยมี 5 เสียง

9 ตัวอย่างคำที่มีสระเสียงสั้น 

สระเสียงสั้น หรือสามารที่จะเรียกอีกอย่างว่า  รัสสระ  คือสระที่ออกเสียงสั้น ๆ ห้วน ๆ มีทั้งหมด 18 สระ ดังนี้ อะ / อิ  / อึ / อุ / เอะ / แอะ /  โอะ / เอาะ / เออะ / เอียะ / เอือะ / อัวะ / ฤ / ฦ / อำ / ใอ / ไอ / เอา ลองไปดูกันว่าคำที่มีสระเสียงสั้นยกตัวอย่างคำใดได้บ้าง

1. ผึ้ง หมายถึง ชื่อแมลงหลายชนิดในวงศ์ Apidae มี ปีกบางใส 2 คู่ คู่แรกใหญ่กว่าคู่หลังเล็กน้อย ปากแบบกัดดูด ด้านข้างเป็นฟันกัด ตรงกลางเป็นงวงดูดน้ำหวาน ตามองเห็นสีต่าง ๆ ได้เกือบเหมือนคน ลำตัวปกคลุมด้วยขนละเอียด เป็นแมลงสังคมอยู่รวมกันเป็นฝูง
2. กำไร หมายถึง ผลที่ได้มากกว่าต้นทุน ผลตอบแทนธุรกิจสร้างขึ้นมาได้ และ กำไรจะกลับคืนมาสู่ผู้ประกอบการธุรกิจผ่านการจ่ายเงิน “ปันผล” คืนแก่เจ้าของธุรกิจ
3. วัด หมายถึง คำเรียกศาสนสถานของศาสนาพุทธในประเทศไทย กัมพูชา และลาว เป็นที่อยู่ของภิกษุ และประกอบศาสนกิจของพุทธศาสนิกชน ภายในวัดมีวิหาร อุโบสถ ศาลาการเปรียญ กุฏิ เมรุ ซึ่งใช้สำหรับประกอบศาสนพิธีต่าง ๆ เช่น การเวียนเทียน การสวดพุทธมนต์ การทำสมาธิ

1. แว่น หมายถึง สิ่งที่เป็นแผ่นมีขอบเขตเป็นวงกลม ๆ หรือ สิ่งที่ทำด้วยแก้วหรือวัสดุใสสำหรับสวมตา เพื่อช่วยแก้ไขสายตาให้มองเห็นชัดขึ้น หรือช่วยกันแดด
2. โต๊ะ หมายถึง เครื่องเรือนมีขาตั้ง พื้นราบ ทำด้วยไม้พลาสติก หินอ่อน เป็นต้น รูปทรงต่างกันไปเช่น ทรงกลม สี่เหลี่ยม หกเหลี่ยม เรียกชื่อตามประโยชน์ใช้สอย
3. เงาะ หมายถึง ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Nephelium lappaceum L. ในวงศ์ Sapindaceae ผลกินได้ เปลือกผลมีขนโค้งยาว เมื่อแก่สีเขียวเมื่อสุกสีออกแดง

1. เคาะ หมายถึง ลักษณะของการใช้อวัยวะมีมือเป็นต้นกระทบเบา ๆ เช่น เคาะจังหวะ เคาะบุหรี่, ใช้มือหรือวัตถุงอ ๆ ตีหรือทุบให้เกิดเสียงเป็นต้น เช่น เคาะประตู เคาะระฆัง
2. ผมโก๊ะ หมายถึง ผมที่ไว้เป็นหย่อมหรือปอยคล้ายผมแกละ แต่ไม่ได้ถักเปียอย่างผมเปียเพียงแต่ผูกไว้ไม่ให้รุงรัง จนสร้างความรำคาญให้แก่เด็ก พิธีโกนจุก
3. ค่ำ หมายถึง คำที่ใช้เรียกวันตามจันทรคติ เช่น ขึ้นค่ำหนึ่ง ขึ้น 2 ค่ำ เวลามืดตอนต้นของกลางคืน ที่อยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่เย็นจนถึงเวลามืดตอนต้นของกลางคืน

📚 อ้างอิง (Reference Sites)

📙 บทความที่เกี่ยวข้อง (Internal Resources)

เรียบเรียงและจัดทำโดย ข้าวตังดอทคอม